هر که غمت را خرید ، عشرت عالم فروخت
با خبران غمت بی خبر از عالمند
درد بده دوا بده قلب منو جلا بده
هر چی دارم ازم بگیر فقط یه کربلا بده
ماکه روز شب بسوزیم و گدازیم
دل فقط به عشق مولامون
مى بازیم
اگه از دنیا بریم بشیم
بهشتى
تو بهشت بازم حسینیه مى سازیم
همواره تجّسم قیام است حسین (ع)
در سینه عاشقان ، پیام
است حسین (ع)
در دفتر شعر ما ، ردیف
است هنوز
دل چسبترین شعر کلام است حسین (ع)
نازم آن آموزگاری را که
در یک نصف روز
دانشآموزان عالم را
همه دانا کند
ابتدا قانون آزادی
نویسد بر زمین
بعد از آن با خون هفتاد
و دو تن امضا کند
با خدا عباس وقتی دست داد
هر دو دست خویش را از دست داد
عالم همه محو گل رخسار حسین است
ذرات جهان در عجب از کار حسین است
دانی که چرا خانه ی حق گشته سیه پوش
یعنی که خدای تو عزادار حسین است