راهبرد پرسش و پاسخ

                       (شیوه های تدریس اثر بخش و فعال)

آموزش از طریق سوال کردن ، موجب تحریک مهارت های تفکر ، افزایش این مهارت ها در سطوح بالاتر ، توسعه قدرت تجزیه و تحلیل و نظریه پردازی میشود. اگر از این روش به نحو صحیح استفاده شود می توان توانایی های شناختی و خلاق یاد گیرنده را به بالا ترین حد خود هدایت کرد.

به جای	به سمت
1-پرسش از دانسته ها 2-توجه به یاد آوری مطالب 3-تاکید بر پاسخ صحیح 4-توجه به پاسخ های صحیح 5-انتظار یک پاسخ مشخص 6-توجه به نتایج کسب شده	1-پرسش از خلا های موجود در دانش 2-توجه به استفاده تازه از آموخته ها و بازسازی مطالب 3-تاکید بر نحوه تفکر و استدلال 4-توجه به پاسخ های غیر معمولی 5-انتظار پاسخ های متعدد و متنوع 6-توجه به فرایند انجام شده

تغییر مسیر روش تدریس و پرسش و پاسخ برای کارایی و اثر گذاری بیشتر

ضرورت تغییر روش های آموزشی از فعالیت های معمول به سمت راهکارهای نوین آموزش مستقیم

به جای	به سمت
1- شروع درس تنها با ذکر هدفها 2- یادگیری اجباری و بدون آمادگی 3- توضیح صرف مطالب درسی 4- رقابت و فردگرایی 5- اجرای دقیق سر فصل های از پیش تعیین شده 6- اجرای رویکردهای آموزنده و اثبات شده 7- ارائه مطالب توسط استاد 8- نقش کلیدی محتوای درس 9- تاکید بر پذیرش مطلب	1- طرح سوالات محرک در شروع درس 2- ایجاد انگیزه برای یادگیری 3- ایجاد سوال و ابهام 4- همکاری و یادگیری مشارکتی 5- انعطاف و تنظیم مطالب با توجه به نیاز زیاد یاد گیرنده 6- آزمون و اجرای رویکردهای تازه 7- فعالیت دانش آموز و فراگیر برای یادگیری 8- اهمیت دادن به فرآیند یادگیری 9- تشویق به نقد و بررسی مطالب

راههای نتیجه گیری مناسب تر در آموزش نوین مستقیم

1- توجه به ابتکار و نو آوری و خلق تازه ها

2- طرح سوالات بحث انگیز و واگرا

3- ایجاد پیچیدگی و ابهام در مسائل برای یادگیری

4- ایجاد روح تحقیق و جستجو

5- اصالت دادن به فرآیند و چگونگی یادگیری

6- توجه به یافته ها و پدیده های جدید علمی

7- توجه به مسائل ،از چشم انداز های متعدد و متفاوت

8- توجه به تجربه های یادگیرنده در مباحث آموزشی

9- استقبال از سوالات فراگیران

10- اصالت دادن به نحوه تفکر و استدلال

11- بهره گیری کامل از بحث و گفتگو

12- روشن کردن ارتباط مسائل آموزشی با مسائل واقعی زندگی

13- بهره گیری از منابع متعدد آموزشی

14- ایجاد روح همیاری به جای رقابت

15- ایجاد رابطه عاطفی با یادگیرنده

منبع :

1- اورلیچ،دونالد.راهبردهای تدریس،ترجمه سیامک رضا مهجور

2- حسینی،افضل السادات.ماهیت خلاقیت و شیوه های پرورش آن

مهارت های زندگی و نحوه ی آموزش و انتقال آنها به فراگیران (مقاله

تعریف مهارتهای زندگی از (مورفی و ویلیامز 1999-کروفین 1996- برولین 1982- ووگل 1974- داردن گزوا و وینتر 1996)

مهارتهایی است که در زندگی روزمره، در موقعیتهای کاری و برای حفظ سبک زندگی مورد استفاده قرار می گیرد و یا مهارتهایی که در کارکرد مستقل موفقیت آمیز فرد در بزرگسالی نقش دارند و در کل به عنوان همه آنچه که برای زندگی موثر ضروری هستند و معمولا به گروهی از مهارتها اشاره دارد که می توان آنرا فرا گرفت که برای کارکرد بهینه فرد در جامعه ضروری تلقی می شود و هدف آموزش مهارتهای زندگی کمک به افراد برای کمک به خودشان است.(که افراد مهارتهای جدید را برای زندگی بدست آورند و نسبت به زندگی خود احساس تعهد و مسئولیت پذیری داشته باشند و برای حال و آینده توانمند شوند.)

دسته بندی و انواع مهارتهای زندگی :

1-    مهارتهای مراقبت از خود : ( لباس پوشیدن – حمام رفتن- تمیز کردن خانه- غذا پختن- حفظ آراستگی ظاهر – توانایی انجام کارهای دستی – مدیریت دارایی های شخص)

2-    مهارتهای جابجایی : ( استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی – رانندگی کردن- استفاده از آسانسور – سرزدن به تمام قسمتهای خانه )

3-    مهارتهای بین فردی : ( پیدا کردن دوستان جدید – حفظ دوستی های قدیمی – به گونه ای مناسب رفتار کردن در موقعیت های گوناگون اجتماعی – حساسیت داشتن نسبت به احساسات دیگران – اظهار نارضایتی کردن در مواجهه با بد رفتاری به گونه ای موثر – همدلی – برقراری ارتباط- تقویت توان عاطفی )

4-     مهارتهای مدیریت سلامت : ( داشتن فعالیتهای ورزشی به مقدار کافی – حفظ یک رژیم غذایی سالم – مصرف درست دارو – در هنگام نیاز به جستجوی مراقبت بهداشتی برآمدن – در هنگام نیاز به جستجوی خدمات روانشناختی  برآمدن )

5-    مهارتهای شغل یابی : ( شناخت مشاغل موجود در منطقه جغرافیایی – پر کردن فرم درخواست شغل – شرکت در مصاحبه برای مشاغل موجود به صورت موثر – نوشتن تاریخچه شغلی )

6-     مهارتهای سازگاری شغلی : ( به موقع سر کار حاضر شدن به طور مرتب – پوشیدن لباس مناسب برای کار – کنار آمدن با همکاران – کنار آمدن با سرپرستان – وظیفه خود را در موقعیت شغلی انجام دادن – سازگار شدن با تغییرات غیر منتظره در برنامه روزانه شغلی – از عهده مقتضیات جسمانی مشاغل موجود بر آمدن)

7-    مهارتهای حل مسئله و تصمیم گیری : ( شامل مهارتهای لازم برای شناسایی مشکل – جستجوی اطلاعات - ارائه راه حل هایی در مورد مشکل – ارزیابی و تحلیل آنها – اجرای راه حل نهایی – تعیین هدف – مدیریت زمان تفکر انتقادی و حل تعارض هستند و تصمیم عملی است که برای رسیدن به نتیجه مطلوب انجام می گیرد.)(کادیش و همکاران 2001)

8-    مهارتهای فنی : ( به قول جوانان یکی از مهمترین مهارتهای زندگی داشتن مهارت استفاده از فناوری اطلاعات است زیرا با برخورداری از آگاهی در این زمینه می توانند به خود اتکایی در دسترسی به اطلاعات در نقاط دور دست نائل شوند و امکان اشتغال خود را افزایش دهند)

9-    مهارت تفکر انتقادی : ( یعنی تفکر صحیح و منطقی در راستای دانش مناسب و قابل اطمینان در دنیا و انعطاف پذیر پاسخگو و ماهرانه که روی تصمیم گیری انجام دادن یا ندادن کاری متمرکز است و باید به افراد یاد دهیم که چگونه فکر کنند نه اینکه به چه چیزی فکر کنند. تفکر انتقادی یک توانایی آموختنی است زیرا کودکان با توانایی تفکر انتقادی بدنیا نمی آیند- تفکر انتقادی ، تمرین پردازش اطلاعات به ماهرانه ترین شکل و از راهی صحیح و سخت گیرانه است ،به شکلی که فرد را به مطمئن ترین،منطقی ترین و ارزشمند ترین نتیجه ممکن هدایت کند.)

10- مهارت همدلی: ( یعنی فرد بتواند زندگی دیگران را حتی زمانی که در شرایط آنها قرار ندارد درک کند که بتواند انسانهای دیگر حتی وقتی با آنها بسیار متفاوت است بپذیرد و به آنها احترام بگذارد همدلی روابط اجتماعی را بهبود می بخشد و به ایجاد رفتارهای حمایت کننده و پذیرنده نسبت به دیگران منجر می شود.)

الگوی تصمیم گیری بر اساس نظریات استیگر – ناروی- ویلز با ترسیم نمودار

مدلی را ارائه داده اند که شامل چهار مرحله است : 1- بیان هدف 2- تولید ایده ها 3- آماده کردن طرح 4- اجرا.

که هر کدام از این مراحل مستلزم یک تصمیم است .هر تصمیم گیرنده ای مشکلات را تشخیص می دهد (تحلیل ) ایده ها را ایجاد می کند (ترکیب) و مبتنی بر ارزشیابی تصمیم می گیرد این مدل هنگامی که با مجموعه ای از راه حل ها مواجه هستیم مفید است و هر مرحله خود دارای سه مرحله است و در مجموع دوازده مرحله فرآیند تصمیم گیری را تشکیل می دهد.

تعریف :

تصمیم گیری فعالیتی است که انسان به طور مستمر و مداوم در موقعیت های گوناگون با آن سر و کار دارد بسیاری معتقدند تصمیم گیری باید محور تعلیم و تربیت باشد و به طور اساسی در آموزش و تدریس مورد توجه قرار گیرد .

(لومزدانی) می گوید : تصمیم گیری را یک انتخاب جریان عمل برای تحقیق هدف مطلوب می داند.

«مدین وراس» تصمیم گیری را تولید ارزشیابی و گزینش انتخابهای معتبر از بین شاخه ها و راههای متفاوت می دانند.

بخشهای مختلف تصمیم گیری از نظر (بنزلی 1998) :

1-    تشخیص ضرورتهای تصمیم گیری

2-    تفکر در مورد هدف ها و آنچه به عنوان تصمیم خوب تلقی می شود

3-    ارائه راه حل

4-    فهرست کردن راه حل ها

5-    ارزشیابی راه حل ها

6-     انتخاب راه حل یا تصمیم گیری که مستلزم قضاوت است

1-مسئله را شناسایی کنید                       هدف را تعیین کنید               2- گزینه را ایجاد کنید

     (تحلیل )                                                                                    (ترکیب)

3-هدف را انتخاب کنید (ارزیابی)

4- مساله را شناسایی کنید                        تصور و ایده را بوجود آورید            5- گزینه را ایجاد کنید

(تحلیل)                                                                                        (ترکیب)

                                                 6-ایده را نتخاب کنید (ارزیابی)

7-مساله را شناسایی کنید                        برنامه را طراحی کنید            8-گزینه را ایجاد کنید

(تحلیل)                                                                       (ترکیب)

                                                 9-برنامه را انتخاب کنید(ارزیابی)

10-مساله را شناسایی کنید                      اقدام کنید                  11-گزینه را ایجاد کنید

                                                12-اقدامات آینده را انتخاب کنید .(ارزش سنجی)

« نمودار الگوی تصمیم گیری استیگر – ویلز – ناردی »

منابع :

1-    مارزانو،رابرت جی و دیگران . ابعاد تفکر در برنامه ریزی درسی و تدریس ترجمه قدسی احقر

2-    حسینی،سید علی اکبر . تفکر خلاق

اصول کلی آموزش و انواع روشهای تدریس

1- تدارکات پیش از یادگیری : یادگیرندگان پیش از یادگیری هر مطلب تازه ،باید پیش نیاز های ویژه آن مطلب را آموخته باشندکه این امادگی معمولا از طریق یادگیری مطالب دروس پیش نیاز قبلی حاصل می شود . معلم باید در لحظه اجرای روش آموزش خود یاد گیرندگان را برای یادگیری مطالب تازه آماده کنند ، یعنی رابطه مطالب قبلی را با مطالب فعلی به آنها یادآوری نمایند و به آنها بفهمانند که چه مقدار از آموخته های قبلی آنها ممکن است به یادگیری مطالب جدید کمک کند یا در راه یادگیری تازه مانع ایجاد کند.

2- ایجاد انگیزش در یاد گیرندگان : پژوهش های مختلف نشان داده اند که انگیزش یا علاقه به موضوع درسی ، یادگیری آن موضوع را به مقدار زیاد افزایش می دهد ( بلوم- کیبلر و همکاران ) علاقه مندی را میتوان از راه متقاعد کردن یادگیرندگان که یادگیری مطلب مورد نظر برای آنها ضروری و مفید است – از راه گنجاندن هدف های مورد نظر آنها در میان هدف های درسی – از راه شرکت فرا گیران در طرح فعالیت های آموزشی و یادگیری . نکته مهم این است که مطلب درسی از لحاظ سطح دشواری باید برای یادگیرنده چالش انگیز باشد یعنی نه آنقدر آسان باشد و نه آنقدر دشوار که دانش آموز نتواند از عهده آن بر آید بلکه باید در سطحی از دشواری باشد که دانش اموز با کوشش و جدیت بتواند در یادگیری آن توفیق کسب کند و معلم می تواند از تمام تقویت کننده های نخستین ، اجتماعی و شرطی به عنوان مشوق های مولد انگیزه برای یادگیری استفاده کند .

3- تهیه سر مشق یا نمونه ای از عملکرد نهایی : معلم بهتر است در صورت امکان مثال یا نمونه ای از آنچه یادگیرنده در پایان کار یادگیری باید تولید کند در اختیار او بگذارد . مثلا نمونه کارهای تحقیقاتی پروژه ها ، سوالهای امتحانی و........ به صورت الگو یا سرمشق در آغاز درس به یاد گیرنده ارائه شوند.

4- شرکت فعال یادگیرنده در امر یادگیری :  شرکت فعال یادگیرندگان در جریان یادگیری بسیار ضروری و مفید است در واقع یادگیری از طریق آنچه که یادگیرنده انجام میدهد صورت می پذیرد نه از طریق گفته ها و رفتارهای معلم .

5- هدایت یادگیرندگان : در مراحل مقدماتی یادگیری دانش آموزان را باید در انجام رفتار های تازه آموخته شده هدایت کرد اما به تدریج که مهارت پیدا می کنند از راهنمایی های غیر لازم خود کم کند تا انکه سر انجام آنها بتوانند به طور مستقل در انجام دادن تکالیف یادگیری خود بپردازند ، تا استقلال عمل را در یادگیرندگان ایجاد کنند .

6- تمرین : معلم باید فرصت لازم را در اختیار یادگیرندگان قرار دهد تا مطالب و مهارت های تازه آموخته را تمرین و تکرار کنند تا مهارت بالا رفته و یادگیری افزایش یابد و فراموشی به تعویق افتد.

7- آگاهی از نتایج کار : پژوهش ها نشان داده اند که تمرین بدون اطلاع از نتیجه کار تاثیری بر یادگیری ندارد . اما آگاهی از نتایج پاسخ ها و فعالیت های یاد گیرنده ، در بهبود کیفیت کار او تاثیر بسزا دارد .

8- رعایت مراحل آموزش : موضوع درسی باید طوری ارائه شود که یادگیرندگان ابتدا با مطالب آسان و آشنا روبرو شوند و به تدریج به سطح دشواری مطالب و مسائل درسی افزایش یابد . رعایت این توالی امکان کسب موفقیت مرحله به مرحله را برای یاد گیرندگان فراهم آورد .

9- رعایت تفاوتهای فردی : یادگیرندگان مختلف با سرعت های متفاوت می آموزند . روش آموزش معلم باید به گونه ای طرح ریزی شود که دانش آموزان بتوانند با سرعت متناسب با توانایی های خود پیش بروند . زیرا بعضی از یادگیرندگان نیاز به توجه و کمک بیشتری از سوی معلم دارند و لازم است تکالیف و تمرین های بیشتری انجام دهند تا بر هدف های آموزشی درس مسلط گردند.

10- اجرای فعالیت های متنوع آموزشی در کلاس : لازم است فعالیت های آموزشی معلم در کلاس درس فراوان و متنوع باشد تا علاقه دانش آموزان را به یادگیری مطالب درس برانگیزد . نکته مهم این است که معلم باید بداند نقش او تنها توزیع کننده دانش و معلومات نیست بلکه وظیفه مهم او اداره تجارب آموزشی و هدایت فعالیت های یادگیری دانش آموزان است .

انواع روشهای کلی آموزشی

1- آموزش نمایشی 2- یادگیری اکتشافی 3- روش یادگیری اکتشافی هدایت شده .

انتخاب میان یکی از روش های سه گانه بالا باید مبتنی بر هدف های آموزشی و درسی مثل دانش ، درک و فهم ، کسب مفاهیم و اصول ، ترکیب- حل مسئله و خلاقیت که در آینده توضیح هر کدام و مزایا و معایب هر روش و مقایسه میان آنها انجام خواهد شد.

روش های نوین تدریس

مقدّمه
تدریس یکی از ارکان اصلی هر سیستم آموزشی به شمار می‌رود که کارآیی هر نظام آموزش بستگی به آن دارد. یکی از مشکلات نظام تعلیم و تربیت، مربوط به عدم آشنایی و عدم استفاده از الگوها و روش‌های پیشرفته تدریس است.
مشاهدات مکرر نشان داد که متأسفانه بسیاری از اساتید، هنوز از روش‌های سنتی و غیرکاربردی استفاده می‌کنند. استادان دروس معارف اسلامی نیز از این امر مستثنی نبوده و برخی استادان هنوز هم از روش‌های منسوخ بهره می‌گیرند و در نتیجه در زمینه تأثیرگذاری از موفقیت‌ کمتری برخوردارند.
از این رو در این نوشتار سعی شده به برخی از شاخصه‌های تدریس موفق در حوزه‌های مختلف علمی، مهارتی، عاطفی و تأثیرگذاری اشاره گردد.
امید است اساتید محترم با مطالعه این نوشتار با معیارها و انتظارات از استاد معارف بیشتر آشنا شوند، ضمن اینکه توصیه می‏شود اساتید بزرگوار برای اطلاع بیشتر به کتبی که در این زمینه نوشته شده مراجعه فرمایند.

الف) عامل علمی
مراد از عامل علمی، مجموعه عناصری است که توانمندی و تسلط علمی استاد را در مقام ارائه درس نشان می‏دهد. به عبارت دیگر، محور اصلی در این عامل، تسلط علمی استاد بر موضوع درس می‏باشد؛ از این رو یکی از مهم‏ترین اصول آموزش و نیز ویژگی‏های استاد، تسلّط بر محتوا و موضوع درس و آگاهی کافی و گسترده درباره مطالب آموزشی است، به نحوی که استاد را توانا سازد تا با تسلّط کامل مطالب درسی را ارائه دهد.
استادی که تسلّط علمی کافی ندارد شاید بتواند متن درس را آماده کرده و به شکل کامل و صحیح در کلاس ارائه کند؛ اما به دلیل ضعف علمی و عدم احاطه کامل بر مطالب آموزشی، نکات مهم درس تشخیص داده نمی‏شود و اگر ارائه خوب درس نیاز به خلاقیت (مثل تقدّم و تأخّر مطالب و...) و یا ذکر مطالب تکمیلی و... داشته باشد استاد از عهده آن بر نمی‏آید.علاوه اینکه نمی‏تواند پاسخگوی سؤالات و ابهامات فراگیران باشد و استادی که در مسائل علمی ضعیف باشد و نتواند به پرسش‏های فراگیران خود پاسخ دهد و روحیه پرسشگری و نقّادی آنها را اقناع و ارضا نماید مسلّماً در کار خود شکست خواهد خورد.

از این رو مطالعه دائم و مستمر استاد در زمینه موضوع مورد بحث، امری ضروری و لازم می‏نماید؛ زیرا این امکان را به استاد خواهد داد تا ضمن تقویت بنیه‏های علمی خود، با شبهات و یافته‏های جدید در زمینه کار خود آشنا شده و در نتیجه بتواند با تسلّط و آمادگی بیشتری در کلاس حضور پیدا کند؛ چراکه گاهی کمبود وقت و یا احیاناً سهل‌انگاری ممکن است سبب شود استاد با عدم آمادگی کافی وارد کلاس شود. در چنین مواردی ممکن است استاد برای تظاهر به داشتن آمادگی جهت تدریس، معلومات نادرست ارائه دهد و یا صرفاً به نوشته کتاب یا جزوه اکتفا کند.
علاوه اینکه عدم آمادگی استاد و نداشتن مطالعه کافی پیرامون موضوع مورد بحث، این فرصت را از وی خواهد گرفت تا هنگام تدریس، نکات اصلی و کلیدی درس را گوشزد نماید و نیز مشکلات و شبهات احتمالی درس را پیش‏بینی نموده و آنها را جهت ارتقای سطح علمی فراگیران در کلاس مطرح و به بحث و گفتگو بگذارد. و چه بسا این امر باعث شود تا استاد یا اصلاً علاقه‏ای برای طرح چنین سؤالات و شبهاتی را از خود نشان ندهد که این حالت، موجب رکود و خمودی کلاس شده و مانع رشد، تکامل، خلاقیت و نوآوری فراگیر است؛ و یا اگر هم چنین مسائلی از طرف فراگیران مطرح شود این عدم آمادگی سبب می‏شود تا استاد از پاسخ دادن به سؤالات منطقی و معقول آنها طفره رفته و با داستان‌سرایی در مقام پرده‌پوشی از این ضعف برآید.
از این رو، سزاوار است استاد از قبل، آمادگی لازم را برای ارائه درس کسب نماید تا ضمن تسلّط لازم بر موضوع بحث، به هنگام تدریس مکرّراً به کتاب یا جزوه مراجعه ننماید.
البته توقّع نمی‏رود که استاد همیشه همه محتوای درس را حفظ باشد، بلکه طبیعی است گاهی نیم‌نگاهی به طرح درسی که از پیش تهیه کرده است، داشته باشد؛ ولی رجوع مکرّر به کتاب یا جزوه باعث مکث مخلّ به تدریس و از بین رفتن نشاط کلاس می‏شود.

 
در مورد عامل علمی دو نوع شاخص فرعی وجود دارد:
۱ )شاخص‏هایی که با درس خاصی ارتباط نداشته، بلکه در هر درسی لازم و ضروری هستند.
۲ )شاخص‏هایی که به درس خاصی اختصاص دارند.
به عنوان مثال کامل بودن مطالب ارائه شده و یا صحت آنها در هر درسی لازم است. اما تحلیل مطالب تاریخی و نتیجه‏گیری از آنها فقط در دروسی نظیر درس تاریخ تحلیلی اسلام و یا انقلاب اسلامی ضرورت می‏یابد و یا توجه به مباحث نظری علم اخلاق که فقط در درس اخلاق اسلامی مورد توجه قرار می‏گیرد.
در اینجا ابتدا به توضیح شاخص‏های علمی مشترک پرداخته و سپس شاخص‏های علمی اختصاصی هر یک از گرایشهای پنج‌گانه دروس معارف اسلامی را بیان می‏کنیم.
الف) شاخص‏های علمی مشترک
۱) کامل بودن مطالب ارائه شده: بدیهی است مطالبی که از سوی استاد ارائه می‏شود بایستی با توجه به متن و سر فصلهای درس کامل باشد، به این معنا که مطالب ارایه شده ضمن اینکه بایستی تمامی سر فصلهای مورد نظر را پوشش دهد، لازم است تمام مباحث مورد نیاز و مرتبط با هر سرفصل را نیز مطرح سازد؛ و به طور کلّی محتوای درس باید تمام حقایق، مفاهیم و اصولی را که لازم است فراگیران بیاموزند، در برداشته باشد.
۲) صحّت مطالب ارائه شده: لازم به ذکر است که مطالب ارائه شده توسط استاد بایستی قوی، مورد قبول و خدشه‏ناپذیر ارایه گردد و تحقق این أمر مستلزم این است که محتویات و مباحث طرح شده به گونه‏ای ارائه گردد که از صحّت و اتقان لازم برخوردار بوده و اصول و مسلّمات علمی در آنها رعایت شود، چه اینکه یادگیری هنگامی اثربخش خواهد بود که مطابق با واقعیات بوده و از دقت و صحّت لازم برخوردار باشد؛ زیرا اگر فراگیر احساس کند که با بعضی از مسائل، غیر علمی و بدون دقت کافی برخورد شده است هر آینه ممکن است بقیه مباحث و مطالب را ـ هر چند حق هم باشند ـ نپذیرد و با دید منفی به آنها بنگرد و به این ترتیب اعتماد فراگیر به درس و استاد کاسته شده و نفوذ کلام استاد نیز کم می‏شود.
۳) استفاده از منابع متعدد و ارجاع به آنها: ضروری است استاد به مطالب آموزشی موجود در متن اکتفا نکند، بلکه از هر فرصتی برای توسعه فکری و اطلاعات فراگیران استفاده نماید.
از این رو، جهت عمق بخشیدن به اطلاعات و ارائه تدریسی شایسته، لازم است استاد آشنایی کامل با منابع معتبر و گوناگونی که در زمینه موضوع درس وجود دارد، داشته باشد و متناسب با واحد درسی، سطح علمی فراگیران و... از آن منابع ـ که عمدتاً اصلی و معتبر باشند ـ در تهیه و ارایه محتوای درس استفاده کند؛ زیرا مطالعه مستمر و مراجعه به منابع متعدد در زمینه موضوع مورد بحث، این امکان را به استاد می‏دهد که ضمن بالابردن توان علمی خود، با دیدگاههای مختلفی که پیرامون موضوع مطرح است نیز آشنا شده و در نتیجه بتواند با تسلّط و آمادگی بیشتری به تدریس بپردازد.
البته تذکر این نکته ضروری است که همواره در این امر باید حدّ اعتدال را رعایت کرد تا محتوای درس انباشته‏ای از گفته‏ها و سخنان دیگران نشود.
۴) نگارش و تلفظ صحیح آیات، روایات، اسامی، اصطلاحات و عبارات تخصصی: در موضوعات و مباحثی که استاد احساس می‏کند باید از آیات، روایات، اسامی یا اصطلاحات خاص استفاده کند باید توجه داشته باشد که نگارش و تلفّظ آنها به طور صحیح باشد؛ ضمن اینکه لازم است کاربرد آنها کاملاً بجا و بر حسب ضرورت باشد و حتی‏الامکان از استفاده مکرر از اصطلاحات تخصصی غیر ضروری خودداری شود.
۵) پاسخگویی صحیح به سؤالات دانشجویان: مقصود از این شاخص، صرف اسکات فراگیران در مقام بحث و سؤال نیست، بلکه استاد باید بتواند پاسخ صحیح، علمی و قانع‏کننده ارائه کند و با پاسخگویی صریح و منطقی به سؤالات و مشکلات علمی فراگیران و دفاع صحیح و معقول از مبانی دین و انقلاب اسلامی، موجبات نشاط علمی کلاس را فراهم آورد. لازمه چنین امری این است که:
اولاً استاد توان علمی لازم را دارا باشد. ثانیاً سؤالهای احتمالی را حتی‏الامکان پیش‏بینی نماید که لازمه دست یافتن به این مهم، داشتن طرح درس مناسب و سنجیده‏ای است که استاد قبل از تدریس برای یک جلسه درس تهیه می‏کند، چنین طرح درسی به وی فرصت خواهد داد تا سؤالات و ابهامات احتمالی تدریس را پیش‏بینی کند و پاسخ لازم و متناسب با آنها را بیابد.
تذکر این نکته ضروری است که اگر استاد، پاسخ سؤالی را به هر سببی ندانست لازم نیست که با داستان‏سرایی در مقام پرده‏پوشی بر آنچه که نمی‏داند بر آید، بلکه باید صراحتاً ارائه پاسخ صحیح را به جلسه آینده موکول نماید.
۶) دارا بودن جامعیت نسبی در معارف اسلامی: استادان گروه معارف اسلامی افزون بر اینکه باید تسلط و توان علمی لازم را در گرایش مورد نظر داشته باشند در زمینه‌های دیگر معارف دینی از جامعیت نسبی بر خوردار باشند؛ چراکه رسالت یک استاد معارف صرفاً در فعالیت‌های آموزشی خلاصه نمی‌شود، بلکه یکی از مهم‌ترین رسالت آنان تبلیغ دین در کنار آموزش می‌باشد. همان‌گونه که در اهداف تک‌تک دروس معارف آمده است، محوریت در تدریس این دروس، دین با نگاه تبلیغی و ترویجی و در نهایت تأثیرگذاری است. استاد تاریخ اسلام یا انقلاب اسلامی و... صرفا بیانگر حوادث و وقایع تاریخی نیست، بلکه به همراه تحلیل وقایع و توجه به عبرت‌آموزی آن به نکات اخلاقی، اعتقادی و مذهبی مبتنی بر باور‌های دینی نیز توجه دارد؛ مثلاً استاد اخلاق باید در زمینه مباحث اعتقادی، تاریخی، سیاسی، احکام شرعی و... دارای اطلاعات باشد تا در صورت لزوم توان پاسخگویی را داشته باشد. همچنین نکات اخلاقی را باید با باورهای دینی پیوند دهد و...
یا مثلاً استاد در درس اندیشه اسلامی ۱ـ۲، باید اطلاعات اجمالی نسبت به تاریخ اسلام و تاریخ معاصر داشته باشد یا استاد انقلاب اسلامی نیز باید با احکام شرعی یا مباحث قرآنی و روایی آشنا باشد.
۷) آمادگی در ارائه درس: کمبود وقت و یا احیاناً سهل‌انگاری ممکن است سبب شود استاد با عدم آمادگی کافی وارد کلاس شود. در چنین مواردی ممکن است استاد برای تظاهر به داشتن آمادگی جهت تدریس، معلومات نادرست ارائه دهد و یا صرفاً به نوشته کتاب یا جزوه اکتفا کند.
علاوه اینکه عدم آمادگی استاد و نداشتن مطالعه کافی پیرامون موضوع مورد بحث، این فرصت را از وی خواهد گرفت تا حین تدریس، نکات اصلی و کلیدی درس را گوشزد نماید و نیز مشکلات و شبهات احتمالی درس را پیش‏بینی نموده و آنها را جهت ارتقای سطح علمی فراگیران در کلاس مطرح و به بحث و گفتگو بگذارد. و چه بسا این امر باعث شود تا استاد یا اصلاً علاقه‏ای برای طرح چنین سؤالات و شبهاتی را از خود نشان ندهد که این حالت، موجب رکود و خمودی کلاس شده و مانع رشد، تکامل، خلاقیت و نوآوری فراگیر است؛ و یا اگر هم چنین مسائلی از طرف فراگیران مطرح شود این عدم آمادگی سبب می‏شود تا استاد از پاسخ دادن به سؤالات منطقی و معقول آنها طفره رفته و با داستان‌سرایی در مقام پرده‌پوشی از این ضعف برآید.
از این رو، سزاوار است استاد از قبل، آمادگی لازم را برای ارایه درس کسب نماید تا ضمن تسلّط لازم بر موضوع بحث، به هنگام تدریس، مکرّراً به کتاب یا جزوه مراجعه ننماید. البته توقّع نمی‏رود که استاد همیشه همه محتوای درس را حفظ باشد، بلکه طبیعی است گاهی نیم‌نگاهی به طرح درسی که از پیش تهیه کرده است، داشته باشد؛ ولی رجوع مکرّر به کتاب یا جزوه باعث مکث مخلّ به تدریس و از بین رفتن نشاط کلاس می‏شود.

● راز طلایی موفقیت

روزی از سرخپوستی که به عنوان کارگر روی اسکلت آسمان خراش در ارتفاع چند صد متری زمین کار می کرد پرسیدند ‚ چه چیز باعث شده که تو از آن ارتفاع چند صد متری نترسی؟و او گفت من اگر از ارتفاع ده متری سقوط کنم همان بلایی سرم میآید که از ارتفاع چهار صد متری. پس چرا باید ترسم بیشتر از کارگری باشد که روی اسکلت یک آپارتمان معمولی کار می کند.
خوب به این نکته ظریف فکر کنید اگر در هر کاری در زندگی بدترین وضعیت ممکن را تجسم کنید و یکبار با تجسم ذهنی خود را در آن وضعیت قرار دهید خواهید دید که وقتی آب از سر بگذرد دیگر یک متر یا صد متر با هم فرقی نمی کند . پس اگر بتوانید در عمق پنج متری شنا کنید در اقیانوس ها ی با عمق بیشتر از پانصد متر هم می توانید غوطه ور شوید.
براستی معنای شکست چیست؟آیا معنایش این است که چیزی به دلخواه شما یا آن گونه که انتظارش را داشتید پیش نیاید؟ قانون تجربه همواره کامل و بی نقص است. ما اندیشه ها و اعتقاد های درونی خود را به شیوه ای عالی باز می تابانیم. یا یکی از گامها را بر نداشته اید یا اعتقاد باطنی شما این بوده است که لیاقتش را ندارید‚ و یا احساس بی ارزشی کرده اید.
این گفته قدیمی که اگر بار نخست موفق نشدی باز هم بکوش.براستی حقیقت دارد .معنایش این نیست که خود را بکوب و دیگر بار همان شیوه سابق را تکرار کن. معنایش این است که اشتباه خود را دریاب و از راهی دیگر وارد شو تا بیاموزی چگونه درست آن را انجام بدهی.
این حق طبیعی ماست که در تمام مدت عمر خود‚ از موفقیتی به موفقیت دیگر رهسپار باشیم. اگر وضع مااینگونه نیست ‚ یا با تواناییهای ذاتی خود همنوا نیستیم ‚ یا معتقدیم که موفقیت از آن ما نیست ‚ یا موفقیت خود را در نمی یابیم.
اگر نسبت به جایگاه این لحظه خود ‚ معیارهای چنان دور از دسترس برگزینیم _که هم اکنون نتوانیم به آن دست یابیم_ همواره شکست خواهیم خورد.
هنگامی که کودک سرگرم آموختن راه رفتن یا حرف زدن است ‚ تشویقش می کنیم و برای هر پیشرفت کوچک تحسینش می کنیم . کودک به وجد در می آید و می کوشد که بهتر آن را انجام دهد . آیا به هنگام آموزش چیزی تازه ‚ خود را به همین شیوه تشویق می کنید؟ یا اینکه با گفتن کلماتی نظیر احمق یا دست و پا چلفتی یا شکست خورده فراگیری خود را دشوار تر می نمایید؟
بسیاری از ستارگان و هنر پیشه ها تصور می کنند که از همان نخستین نمایش نحوه اجرایشان باید عالی و بی نقص باشد . اما آنها باید بدانند که هدف نمایش ‚ تمرین و آموختن است . بر روی صحنه می اییم تا اشتباه کنیم و راههای تازه را بیاموزیم و بیاموزیم . تنها با تمرین مکرر چیزی تازه را می آموزیم و آن را جزیی از طبیعت خود می سازیم هر گاه در هر زمینه ای به یک کار تمام شده حرفه ای می نگرید به حاصل ساعتهای بی شمار تمرین چشم می دوزید.اصلا مهم نیست که برای چه مدت زمانی خود را شکست خورده پنداشته اید . می توانید هم اکنون الگوی موفقیت را بیافرینید .اهمیت ندارد که در چه زمینه ای می خواهید کار کنید. اصول یکسانند . لازم است که دانه موفقیت را بکاریم . این دانه ها خرمنی عظیم به بار خواهند آورد.

● سخنی چند از بزرگان علم

ـ وظیفه آموزش این است که ذهن های خالی را به ذهن های باز تبدیل کند نه ذهن های پر.
ـ دوستانی انتخاب کنید که اهل زحمت باشند و شما را به درس خواندن و زحمت کشیدن تشویق کنند.
ـ خوشبخت کسی است که به یکی از این دو دسترسی داشته باشدیا کتابهای خوب یا دوستانی که اهل کتاب باشند.
ـ یک تمبر پستی موفقیتش را تضمین می کند چون این توانایی را دارد که تا رسیدن به هدف به چیزی بچسبد.
ـ موفقیت مانند سایه به دنبال پشتکار است.
ـ شرط پیروزی داشتن اراده قوی است شرایط دیگر اهمیت چندانی ندارد.
ـ خواندن بدون فکر کردن همانند خوردن بدون هضم کردن است.
ـ برای آدمهای مصمم و جدی همیشه وقت و فرصت فراهم است.
ـ آرمانهای بزرگ همت های بلند می طلبد.
ـ عظمت زندگی در علم نیست بلکه در عمل است.
ـ جدیت مقصد را نزدیک می کند.
ـ در دنیا لذتی نیست که با لذت مطالعه برابری کند.
ـ فردا وقتیست که تنبلها کار خواهند کرد.

● نکاتی در مورد یادگیری آسان تر مطالب

ـ نکته ۱)مطالبی که در آغاز و در پایان مطالعه می خوانید بهتر در حافظه می مانند و مطالبی که در میان قرار دارند ‚احتمال فراموش کردنشان بیشتر است .
پس بخش های میانی مطالعه به تمرین زیادتری نیاز دارند. پس مدت زمان مطالعه نباید به حدی باشد که مطالب زیادی در بین شروع و انتهای آن قرار گیرند .
بهترین زمان مطالعه ۵۰ دقیقه و ۱۰ دقیقه استراحت است. مطالعه برای مدت زمان طولانی و مستمر نه تنها سبب یادگیری بیشتر نمی شود بلکه به علت خستگی از کارایی تان نیز کم می شود. دقت کنید این زمان تنها برای استراحت است ‚ مرور کردن مطالب و حتی فکر کردن به آن چه که مطالعه کردید نیز سبب خستگی شما می شود.
ـ نکته ۲) مطالعات نشان می دهد که ایجاد تداعی های ذهنی در قدرت به خاطر سپاری مطالب بسیار موثر است .یعنی بین موضوعی دیگر ارتباط برقرار کنید تا در ذهنتان باقی بماند . لزومی ندارد که تداعی ها طبیعی یا منطقی باشند .اگر آنها حالت مضحک و غیر عادی هم داشته باشند حتی موثر تر هم هستند. تداعی باید حتما از خود شما باشد و استفاده از تداعی های دیگران در مورد شما موثر نیست.
ـ نکته ۳) حتما مطالب را مرور کنید.
ـ نکته ۴) از مطالب مهم و مطالبی که دیر به ذهن سپرده می شوند در کاغذهای کوچک فیش و خلاصه بردارید .گمان نکنید این کار باعث اتلاف وقت می شود با امتحان این عمل متوجه می شویدکه چقدر خلاصه نویسی برای شما مفید است.
ـ نکته ۵) باید دانست تکرار یکنواخت و پی در پی مغز را خسته می کند و در نتیجه به شخص حالت خواب آلودگی دست می دهد ‚ به این جهت باید از طوطی وار از بر کردن و تکرار بی معنی خودداری کنید.
▪ منظور از ترک تحصیل
دانش آموزانی که زودتر از موعد مقررمدرسه را ترک می کنند و یا به عبارتی قبل از اتمام یک دوره قادر به ادامه تحصیل نمی باشند و به ناچار مدرسه را ترک می کنند.ترک تحصیل معمولا به دنبال تکرار پایه و ناتوانی و عدم کارایی مدرسه می باشد. همچنین ترک تحصیل منجر به افزایش بی سوادی در جامعه می گردد.
▪ روند ترک تحصیل در ایران
ترک تحصیل یکی از معضلات آموزش در جهان می باشد. امروزه ترک تحصیل و افت تحصیلی در تمام کشور های جهان از عمده ترین مباحث و مسائل آموزش و پرورش و حتی مسئولان نظام آموزشی است.نظام آموزشی ایران مانند بسیاری از کشور های در حال رشد از یک سلسله بیماری رنج می برد و این مسائل عمدتا از رژیم قبل به ارث رسیده اند. و علی رغم کوشش هایی که تا به حال انجام گرفته هنوز این مشکل لاینحل باقی مانده است.

عوامل موثر در ترک تحصیل دانش آموزان

برترین عوامل مشترک در ترک تحصیل دانش آموزان در مقاطع مختلف تحصیلی بخصوص در مقطع متوسطه بیانگر این حقیقت است که فقر مالی و فقر انگیزشی بیشترین نقش را داشته است و همچنین محیط نامناسب خانه و مدرسه خشونت‚
تنبیه و تشویق معلم ‚ سختگیری های بیهوده که باعث می شود انگیزه تحصیلی شاگردان ضعیف شودزمینه های ترک تحصیل فراهم می گردد.
از عوامل دیگر که در موفقیت تحصیلی جوانان و نوجوانان می توانند تاثیر گذار باشندسلامت جسمی و روحی و بهداشتی ‚عوامل ارثی ‚ذهنی و هوشی ‚ امکانات آموزشی ‚ اعتماد به نفس و تلاش و پشتکار فردی ‚ تاثیر همسالان ‚ اهمیت قائل شدن والدین به تحصیل فرزندان می باشد. در اینجا مهمترین موارد موثر در افت تحصیلی دانش آموزان بیان شده است.
۱) شرایط اقتصادی
۲) سواد والدین
۳) برخورد معلم
۴) محتوای کتب درسی
۵) شیوه برگزاری امتحانات(شیوه های ارزیابی)
۶) عقب ماندگی درسی
۷) نارسایی های جسمانی
۸) انگیزه
▪ شرایط اقتصادی
ترک تحصیل دانش آموزان با وضعیت اقتصادی جامعه و خانواده در ارتباط می باشد. عواملی چون پایین بودن در آمد ‚مسکن نا مناسب عدم سرپرستی و حضور پدر و مادر در خانواده‚ کثرت فرزندان و طبقه پایین شغلی والدین بر ترک تحصیل فرزندان تاثیر دارد. پس مسلم است که کیفیت آموزش و تربیت در رشد جسمانی و قوای دفاعی دانش آموز در خانواده هایی با سطح پایین اقتصادی و فرهنگی جامعه و خانواده اثرات مستقیمی بر عدم پیشرفت فرزندان به جای می گذارد. مشکلات والدین در راه کوشش و تلاش برای معاش و گرفتاری های بی شمار آنها در این رابطه معمولا والدین را از اوضاع و احوال فرزندان خود غافل می نماید و در حقیقت رابطه صحیحی را لازمه یک زندگی سالم است را مختل می سازدو اثرات این نوع زندگی در ظرف چند سال به اعماق نحیف افراد نفوذ می کند و موجب تخریب نیروهای بالقوه آنان می گردد. وقتی فقر در خانواده ای باشد امکان بروز مشکلاتی در رفتار جوانان من جمله دانش آموزان وجود خواهد داشت . علی علیه السلام درباره فقر می فرمایند&#۶۴۸۳۱;فان الفقر منقصه للدین ‚مدهشه للعقل و داعیه للمقت&#۶۴۸۳۰; فقر باعث نقصان دین سراسیمگی عقل و بر انگیختن خشم می شود و بیکاری ‚ جوانان را به جانب برخی از بزهکاری ها می کشاند. البته اسلام زمینه اجتماعی را برای تعادل اقتصادی ایجاد می کند و بر والیان امور فرض می داند که مبادا فقر آنان را به انحراف بکشاند. پس معلوم می شود که مهمترین عامل برای رهایی دانش آموزان از تحصیل فقر اقتصادی است.
▪ سواد والدین
یکی از عوامل مهم در پیشرفت یا ترک تحصیل دانش آموزان سواد والدین محسوب می شود. اگر بچه ها در محیط خانواده احساس پشت گرمی نمایند و هر گاه از نظر درسی مشکلی برایشان پیش آمد مطمئن باشند که اولیای آنها کمک می کنند در این صورت با دلگرمی بیشتری درس می خوانند و دچار عقب ماندگی تحصیلی نخواهند شد. چون تحصیلات والدین تاثیر بسزایی در موفقیت تحصیلی فرزندان دارد. تحقیقات متعددی نشان می دهد که پیشرفت تحصیلی دانش آموزانی که والدین آنها افرادی آگاه و با سواد بوده اند موفقیت تحصیلی آنان بیشتر بوده است. محیط خانواده در پیشرفت تحصیلی نقش مهمی دارد. دانش آموزی که والدین خود را مشغول مطالعه می بیند خودش نیز تشویق به درس خواندن می شود و آنها را به عنوان بهترین الگوی همانند سازی تحصیلی انتخاب می کند. بنابراین کمک و راهنمایی فرزندان توسط والدین امری است ضروری و نمی توان کار آموزش را تنها به مدرسه محول ساخت و از نقش خانواده در این زمینه غافل شد. دانش آموزان اوقات زیادی را در منزل می گذرانند و تحت تاثیر اعمال و رفتار والدین هستند و از آنها انتظار کمک و راهنمایی در زمینه درس را دارند.
▪ برخورد معلم
پیشرفت تحصیلی دانش آموزان تا حدود زیادی بستگی به شرایط محیطی و نحوه برخورد معلمان و اطرافیان دارد . فضایی که نوجوانان در آن پرورش می یابند باید به گونه ای باشد که موجب موفقیت آنها گردد. برخورد معلم باید منطقی بوده تا دانش آموز را در مسیر موفقیت قرار دهد و دانش آموز اعتماد به نفس پیدا کند و از خود انتظار موفقیت داشته باشد زیرا موفقیت هم چون نردبانی است که وقتی شروع شد تا آخرین پله ادامه می دهد.
بنابراین می توان گفت رابطه معلمان و شاگردان و مسئولان دیگر دبیرستان می تواند موفقیت دانش آموزان را تحت تاثیر قرار دهد و از ترک تحصیل جلوگیری کند.
برخورد معلم و اولیای دبیرستان باید به گونه ای باشد که دانش آموز از طریق دستکاری اشیا ‚آزمایش‚جمع آوری اطلاعات ساختن و خلق کرد مباحث ومشارکت در کارهای گروهی‚گوش دادن‚خواندن و اکتشاف به تجربه یادگیری بپردازند و بدین وسیله از ترک تحصیل دانش آموزان جلوگیری نمایند .
همچنین استفاده از تشویق های مادی و غیر مادی مفید است . استفاده بیشتر معلمان از تشویق های کلامی و تشویق در جمع در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان نقش بسزایی دارد و هم باعث جلوگیری از افت تحصیلی دانش آموزان می شود.

▪ محتوای کتب درسی

عواملی مانند عدم تناسب نیازها و علایق دانش آموزان با محتوای کتب درسی‚عدم هماهنگی اهداف آموزشی با نیاز ها و علایق دانش آموزان از عوامل افت تحصیلی می باشد.اگر محتوا و روش و فنون آموزش و پرورش واقعا با نیاز ها و رغبت ها و مسائل و مشکلات دانش آموزان تناسب داشته باشد باعث می شود که آنها در تحصیل بهتر کوشش کنندو تحصیلات خود را به پایان برسانند و در نتیجه از میزان ترک تحصیل کاسته شود.
کتابها و موارد درسی و محتوای دروس مهم ترین راه رسیدن به اهداف آموزشی است .نگاهی اجمالی به کتب درسی نشان می دهد که غالب کتابها و برنامه های آموزشی از نظر کیفی و کمی با توان و و نیاز های دانش آموزان هماهنگی ندارد .
بین محتوای کتب‚ ساعات تدریس و درک دانش آموزان و مراحل رشد آنها تناسب وجود ندارد.
یکی از مهم ترین و موثر ترین عوامل ترک تحصیل محتوای کتب درسی است و همچنین ارتباط نداشتن محتوی دروس با نیاز های دانش آموزان‚ ارتباط نداشتن محتوی دروس با آموخته های قبلی دانش آموزان ‚حجیم بودن محتوای کتب درسی با توجه به مقدار زمانی که برای یادگیری فرصت دارند‚ ارتباط نداشتن محتوای دروس با نیاز های حال و آینده جامعه‚ روان نبودن و جذاب نبودن و قابل درک و فهم نبودن مطالب درس‚ عدم ایجاد تفکر و عدم ایجاد روابط اجتماعی مطلوب در دانش آموزان نیز از دیگر عوامل مرتبط می باشد .

▪ شیوه برگزاری امتحانات(شیوه ارزیابی)

هدف عمده در مدرسه پیش بردن یادگیری دانش آموزان است . تمام فعالیت های مدرسه باید متوجه همین هدف باشد . زیرا مقدار و نوع یادگیری دانش آموزان است که میزان فعالیتهای مدرسه را روشن می کند. هرگاه دانش آموز مطلبی را یاد بگیرد ‚این امر موجب تغییر رفتار وی خواهد شد و به عبارت دیگر تجارب یادگیری موفقیت آمیز موجب تغییراتی در رفتار دانش آموز می شود.
بوسیله ارزیابی و امتحان است که معلم می تواند اثر کوششهای خود را بفهمد و یا بداند که چه اندازه توانسته است دانش آموز را در راه رسیدن به هدفهای مورد نظر کمک کند و خود نیز تا چه حد موفق بوده است.
چنانچه امتحان به جای اینکه یک وسیله باشد ‚یک هدف اصلی به شمار آید و این بر کل فرایند آموزشی اثرات سو می گذارد و هدفهای حقیقی آموزش و پرورش را به مخاطره می اندازد.در چنین حالتی امتحان بر چگونگی تدریس و یادگیری تاثیر گذاشته و دانش آموزان فقط برای کسب نمره و قبول شدن در امتحان فعالیت می کنند .
دانش آموزان برای دریافت نمره به حفظ کردن مطالب می پردازند و در نتیجه قدرت تفکر و استدلال و نو آوری فراگیران ضعیف می گردد و موجب خستگی آنها از درس و معلم می شود.
همه این موارد منجر به عدم پیشرفت و افزایش میزان افت تحصیلی و در نهایت ترک تحصیل دانش آموزان می گردد.
استفاده از شیوه های صحیح امتحان یا ارزیابی پیشرفت تحصیلی ‚نه تنها معلم را قادر می سازد که دانش آموزان خود را در رسیدن به هدفهای آموزش و پرورش راهنمایی کند بلکه بر اساس ارزیابی مداوم می تواند روش تدریس را نیز ارزیابی کند.به این ترتیب می تواند از ترک تحصیل دانش آموزان جلوگیری کند.
بنابراین امتحان وسیله ای نیست که تنها در پایان مراحل تحصیل و برای انتخاب افراد مستعد و شایسته تر به کار رود ‚ بلکه امتحان باید به طور مداوم و در جریان تدریس باشد و در موقعیت های مختلف انجام گیرد.

▪ عقب ماندگی درسی

برخی از دانش آموزان عقب ماندگیشان ناشی از افت هوشی و نارسایی ذهنی نیست بلکه صرفا ناشی از تن پروری یا بیکارگی است .
یعنی عقب ماندگی درسی ناشی از تنبلی .
گاهی عقب ماندگی ناشی از تن پروری و تنبلی است بدین معنی که کودکان وقت و تلاش خود را مصروف کار و تحصیل نمی کنند و مانند دیگر دانش آموزان درس نمی خوانند و یا عوامل دیگر مانند وجود نارسایی های عضوی ‚ چون ضعف در بینایی و در شنوایی عدم قدرت بیان ‚اختلال در رفتار ‚ حالت گیجی و ماتی و گم کردن دست و پای خود در حین پاسخ به سوالات معلم است.

▪ نارسایی های جسمی

دانش آموزانی که دارای بنیه ضعیفی هستند و از سلامت عمومی کامل برخوردار نیستند نمی توانند به اندازه کافی کوشش و فعالیت داشته باشند.
وجود ضعف در بینایی و شنوایی نیز باعث عقب ماندگی و افت تحصیلی می شود.این نوع دانش آموزان به علت خوب درک نکردن درسها افت تحصیلی پیدا می کنند .
ناراحتی های مربوط به مراکز عصبی و ناهماهنگی هایی حتی حرکتی در جای خود باعث افت تحصیلی دانش آموز خواهد بود.

▪ انگیزه

به حرکت های درونی فرد که موجب هدایت رفتار او به سوی نوعی هدف است انگیزه گفته می شود.
محققان یکی از دلایل افت تحصیلی را نداشتن انگیزه پیشرفت می دانند.برای ایجاد انگیزه در دانش آموزان باید تلاش نمود تا فرد احساس نیاز کند.وقتی دانش آموزان در اثر شکست در دل تازه نسبت به آن نگرشی منفی پیدا می کنند ‚باید به او کمک کرد در درس تازه موفقیت کسب کند در نتیجه به تصویری مثبت تر به توانایی خود در مورد یادگیری مطلب درسی دست یابد‚ زیرا یادگیری همراه با موفقیت به ایجاد انگیزه منجر می شود.و باید شرایطی را فراهم کرد که دانش آموزاموفقیت خود را احساس می کند زیرا هیچ چیز مانند خود موفقیت به آن کمک نمی کند.معلمان تکالیف یکنواخت ارائه ندهند‚ به عبارت دیگر از خاصیت برانگیختگی مطالب مختلف استفاده کنند.

● در آخر

در آخر می توانم بگویم ترک تحصیل یکی از مهمترین مشکلات نظام های آموزشی است و در نظام تعلیم و تربیت ما نیز ترک تحصیل به صورتهای مختلف یکی از مشکلات عمده محسوب می شود.
ترک تحصیل یا همان افت تحصیلی (این کلمه از زبان اقتصاد دانان آمده است ) هر ساله مقدار قابل توجه ای از بودجه و نیروهای انسانی و امکانات را به هدر می دهد و اثرات ناخوشایندی نیز چه از نظر روحی و چه از نظر روانی به دانش آموزان وارد می نماید و مشکلات عدیده ای را برای خانواده ها بوجود می آورد.اکنون اینجانب دبیر شیمی دبیرستان بنت الهدی به عنوان عضو کوچکی از خانواده آموزش و پرورش وظیفه خود دانسته تا با ارائه این کار و آپدیت آن به صورت ماهانه تا حدودی هر چند اندک راهکار های مناسب را برای ارتقای سطح دانش فرزندانمان ارائه دهم.
بامید روزی که در ایران مشکلی به عنوان ترک تحصیل به پایین ترین درجه ممکن برسد.

 

آشنایی با بعضی از روشهای فعال تدریس

- روش حل مسئله

روش های فعال تدریس

 آشنایی با بعضی از روشهای فعال تدریس

یکی از عناصر اصلی در برنامه درسی و طراحی آموزشی" موضوع روشهای یاددهی یادگیری است و کلیه اقدامات و تصمیمات" ضمن اجرای روش به مرحله ظهور می رسد ویادگیری اتفاق می افتد . در طراحی آموزشی "موضوعاتی چون اهداف "روشهای ارزشیابی" وسایل آموزشی و........  تدوین و از طریق روش تدریس به کارهای عملی تبدیل می شود .اگر روشهای تدریس  مورد استفاده به خوبی انتخاب و اجراء شود " بدون شک خلاقیت دانش آموزان نیز مجال پرورش  پیدا میکند.درنتیجه"روشهای یادگیری  به دانش آموزان آموزش داده می شود و ... آنان می دانند  چگونه یاد بگیرند که یاد بگیرند ( یاد گیری یادگیری ) .حال درزیر به بعضی از روشهای فعال تدریس اشاره می کنیم.

1- روش حل مسئله

رسیدن به هدف در هر اقدامی"نوعی حل مسئله است.

مراحل روش حل مسئله ( الگوی جان دیویی)

1- مشخص کردن مسئله در تمام ابعاد برای شاگردان

2-جمع آوری اطلاعات برای ساخت فرضیه

3-فرضیه سازی بر اساس حدس  وگمان اولیه

4- آزمایش فرضیه ها توسط شاگردان و ثبت نتایج آزمایش ها  که درستی یا نادرستی فرضیه ها

مشخص گردد.

5- نتیجه گیری" تعمیم و کاربرد فر ضیه ها ی مورد قبول جهت استفاده دیگران

مراحل روش حل مسئله ( جورج پولیا)

1- درک و فهم مسئله توسط شاگردان بوسیله: توجه دادن ذهن فراگیران به مسئله- تشریح واژه های کلیدی- بیان مسئله توسط فراگیران به زبان ساده- تعیین معلومها و مجهول ها ی مسئله- تشخیص شرایط و محدودیتهای مسئله- رسم شکل یا نمودارجهت فهم بهتر مسئله برای شاگردان –نقش راهنما بودن معلم و فعال بودن شاگردان)

2- نقشه کشی یا طراحی برای حل مسئله- در این مرحله مسئله حل نمی شود "بلکه نقشه هایی طرح وبهترین آنها انتخاب می شود

3-  اجرای نقشه و راهبردهای انتخاب شده. که در این مرحله مهارت های لازم برای انجام پروژه  را  آموزش می دهیم " نیروها و امکانات را سازماندهی می کنیم" وعملکرد روش ها را بعد از حل واجرا  توسط شاگردان "به مقایسه می گذاریم

4- بازنگری و کنترل " که شاگردان مراحل انجام شده را دوباره با کمک معلم " کنترل و ارزشیابی می کنند. در این مرحله شاگردان مواردی چون"کنترل و مقایسه چند مورد از نقشه ها-توصیف و تشریح جواب مسئله و نوشتن توضیحات  پایانی – حل بعضی از مسائل  مشابه – مقایسه جوابهای به دست آمده – ارتباط دادن جوابها با اهداف صورت مسئله –تعمیم دادن جواب ها "تعمیم  نتایج و استفاده از آنها در مو قعیتهای جدید

***************

2- روش ایفای نقش

یکی از روشهایی که در تکوین شخصیت فردی و اجتماعی شاگردان سهم زیادی دارد "روش ایفای  نقش است "زیرا نمونه های کوچکی از ایفای نقشهای زندگانی است و بهتر از بقیه روش ها شاگردانرا در عرصه زندگی می آزماید.

امتیازات روش ایفای نقش

1- ایجاد شور وشوق و انگیزه درونی در فراگیران

2-مشارکت وفعالیت کلیه شاگردان

3- کاهش کم رویی و خجالت شاگردان

4- افزایش مهارتهای روانی – حرکتی شاگردان

5- تقویت نگرشها و طرز تفکر جدید وقبول ارزشهای اجتماعی توسط شاگردان

6-تقویت قدرت مدیریت و سازماندهی شاگردان د رکلاس و آینده شغلی آنها

شرکت کنندگان در روش ایفای نقش

الف-معلم در مقام مسئول اجراء و هماهنگ کننده فعالیتها

ب- عده ای از شاگردان  درنقش بازیگران اصلی و یک نفر در هر گروه به عنوان کارگردان

ج-مشاهده کنندگان :بقیه شاگردان تماشاچی اند ودر پایان اجرای نمایش " ارزشیاب و تحلیل گر نمایش می باشند

مراحل روش ایفای نقش

1-انتخاب موضوع ( درسی یا موضوعات دلخواه)

2- نوشتن نمایش نامه: کلیه فعالیتها از شروع تا پایان را شاگردان با کمک و هدایت معلم نوشته  و اهداف اصلی موضوع درس را در یکایک مراحل  می گنجانند.

3- تعیین نقش ها  برای شاگردان بر اساس توانایی و علاقه آنان

4- تهیه امکانات و تجهیزات لازم بر اساس نمایش نامه تدوین شده  و صحنه آرایی جذاب.

5- آمادگی و تمرین مقدماتی ( حفظ نقش ها – مطالعه نمایش نامه و اطلاع از نقش دیگران- شناخت وسایل و امکانات- تمرین به صورت متوالی)

6-اجرا کردن نمایش  در حضور شاگردان و معلم  و هدایت و کار گردانی نمایش توسط معلم  تاروش از اهداف دور نشود.

7- بحث و بررسی و ارزشیابی  : در پایان نمایش شاگردان تماشاچی به صورت گروهی و با هدایت معلم کلیه مراحل را بررسی و ارزشیابی می کنند و نکات مثبت و منفی آن را به معلم ارائه می دهند. در پایان  معلم با توجه به اهداف درس برای شاگردان تکلیف معین می کند

**************

3-  روش بارش یا طوفان فکری

این روش جهت تقویت زمینه های  بالقوه  خلاقیت  شاگردان  است و یکی از مسیرهای  ساخت این فضا"به کارگیری روشهای تدریس خلاق و خلا قیت زاست.در فرایند خلاقیت"سه محور اصلی وجود دارد:

1- دانش و مهارت و اطلاعات زمینه ای مناسبی در مورد موضوع شاگردان داشته باشند.

2- انگیزه  درونی قوی در شاگردان وجود داشته باشد.

3- تفکر خلاق داشته باشند . این بوسیله بارش  فکری و مغزی میسر می گردد.

تعریف بارش فکری :

اجرای فن و گردهم آیی ای که از طریق آن"عده ای می کوشند برای یک مسئله به خصوص " با انباشتن تمام افکار واندیشه هایی که همان جا به وسیله اعضا ارائه می گردد"راه حلی بیابند.

در این تعریف چند نکته اساسی وجود دارد :

1- بارش فکری دانش و فن گروهی است .

2- تلاش فکری و ذهنی به طور گروهی صورت می گیرد تا راه حلی به دست آید.

3- راه حلهایی برای یک مسئله یا موضوع پیشنهاد می شود.

4-- بارش فکری"نوعی حمله ذهنی به موضوع است که شرکت کنندگان به طور واضح نظر خود را ابراز می کنند.

قوانین لازم الاجرای روش بارش فکری

1- انتقاد از اندیشه های غلط یا صحیح افراد ممنوع است زیرا روند فعالیت کند شده و فکر افراد را به  جای تفکر "به سوی انتقاد سوق می دهد.

2- قضاوت و ارزشیابی در مراحل بارش فکری"درمورد اندیشه و فکر اعضا ممنوع است زیرا وقت تلف شده واعضا متوجه عمل کرد می شوند.

3-باید کمیت اندیشه ها بیشتر باشد تااندیشه های خلاق بیشتر شود .

4- اعضاء میتوانند نظرات دیگر اعضاء را تغییر دهند"مشابه سازی کنند و با ادغام آنها نظرجدید بدهند

5-به نظرات غیر معقول و غیر منطقی و بدیع و تازه توجه شود 

6- حضور افراد داوطلبانه و اختیاری واز روی میل و علاقه است

7- مشابه سازی نظریات آزاد است . زیرا ممکن است اندیشه های تازه و بکری به دست آید.

مراحل روش بارش مغزی

الف- خلاقیت وتولید اندیشه- فعالیت اعضاء باهدایت مسئول جلسه شروع می شود  ونظرات رامنشی  یاد داشت می کند.

ب-قضاوت و ارزشیابی-نظرات مشابه ونامناسب حذف میشود ودرنهایت تعدادی نظریه به صورت پیشنهاد ودست آورد اصلی جلسه اعلام میشود.

تشکیلات جلسه بارش فکری ( مغزی)

1- رئیس گروه- برنامه ریز و هدایت گر گروه است

2- یک یا جند نفر منشی- نظریات و اندیشه های جدید را ثبت کرده و در پایان فهرست کاملی به نام افراد  ارائه دهنده تکمیل می کند.

3- اعضاء شرکت کننده- بین 10 تا 400 نفر بر اساس دایره اطلاعات متغییر است متغیر است

4- مشاهده کنند گان- گاه عده ای در مقام مشاهده گر برجلسه نظارت کرده و برداشتها ی خود را  یاداشت میکنند ودر ارزشیابی نظر می دهند.

زمان و طول جلسه بارش مغزی

بین 20 تا 45 دقیقه  ( بر اساس نظر دکتر سیدنی)

در پایان  معلم با توجه به اهداف درس برای شاگردان تکلیف معین می کند

*************

4-روش مباحثه ای ( بحث گروهی)

بعضی موضوعات درسی"بر تقویت و افزایش مهارت های اجتماعی "کلامی و ارتباطی مبتنی است و  اهداف مورد نظر بر آن دسته از مهارتهایی که ارتباطات فردی و جمعی مؤثرند"تاکید دارد.ازاین طریق "ارتباطات و تبادل تجربیات"قدرت کلام وبداعت رادردانش آموزان تقویت  می کنند.

محاسن روش مباحثه ای یا بحث گروهی

1- مفهوم مشارکت و تلاش برای شاگردان روشن می شود

2- ذهن فراگیران را پویا و فعال می کند

3- شاگردان در پایان "به دیدگاه های مشترک مورد توافق می رسند

4- معلم نقش راهنما و کنترل کننده را دارد

5- علاقه و انگیزه شاگردان افزایش یافته و تدریس کسل کننده نخواهد شد

6- با مشاهده رفتارها و بحث ها می توان توانایی های شاگردان را سنجید

7- کم رویی و خجالت شاگردان کاهش می یابد

8-عواطف ودوستی شاگردان تقویت یافته وبهتر همدیگر را می شناسند

9- تفکر انتقادی د رآنان تقویت می شود

10- سایر توانایی های شناختی رشد می یابد

11- توانایی سخن گفتن و مهارت های کلامی پرورش می یابد

12- آموزش و یادگیری بر استدلال و توجیه منطقی استوار است

سازمان دهی افراد در بحث گروهی

1- معلم نقش هدایتگری را دارد- در ضمن انتخاب روش بحث گروهی" کنترل بحث ها" –شرح وظایف شاگردان  را نیز بر عهده دارد

2-انتخاب یک شاگرد به سمت منشی و سخن گوی گروه تا روند بحث را ثبت کند ودر پایان "کلیات و جزئیات آن رابررسی کنند

3-دانش آموزان در مقام شرکت کننده گان در بحث گروهی – اگر عدۀ شاگردان کلاس زیا د نبود بهتر است همه در بحث شرکت کنند " در غیر این صورت  دانش آموزانی که میل دارند انتخاب می شوند ( حداکثر 20 نفر)

4-در صورت نیاز دعوت از صاحبنظران

5- شخصی در سمت ناظر گروه تا بحث ها را سمت دهی کند

6- مشاهده گران بحث گروهی – در صورتی که تعداد شاگردان بیش از 20 نفر باشد  بقیه باید مشاهده  گر بحث باشند  و سؤالات و نکته های خود رادر جریان بحث یاد داشت می کنند ودر مرحله بررسی و ارزشیابی سؤالات خود را مطرح می کنند تا شرکت کنندگان پاسخ دهند

مراحل یادگیری در روش بحث گروهی

مرحله اول- انتخاب موضوع بحث –( موضوع مورد توافق یا موضوع بحث انگیز )

مرحله دوم- یافتن زمینۀ مشترک برای بحث-( از طریق یک فیلم یا گردش علمی یا خواندن یک موضوع  از کتاب و...)

مرحله سوم- بیان هدف های اموزشی و یادگیری بحث - جهت جلوگیری از هدر رفتن انرژی افراد – گم نشدن هدف - نشستن شاگردان به صورت سمیناری و دایره ای جهت افزایش ارتباط بین آنها از طریق تماس مستقیم چشمی

مرحله چهارم- هدایت جریان بحث و گفتگوی اصلی- معلم بعد از صحبت های معمولی و معرفی موضوع مورد بحث " بلا فاصله باید سکوت کند و به شنونده ای خوب در آید . وظیفۀ اصلی او در بحث گروهی "تحلیل و ارزشیابی جریان بحث" منطق" سازمان و صحت مطالب گفته شده است در پایان  معلم با توجه به اهداف درس برای شاگردان تکلیف معین می کند.

**************

5-روش پروژه

این روش در کسب مهارتهای اساسی  زندگی فراگیران نقش اساسی دارد درجوامع پیشرفته "یکی از  اهداف برنامه های تعلیم و تربیت "تکوین شخصیت افراد برای کسب مهارت های اساسی زندگی است .در این زمینه "ارتقای قدرت مدیریت"برنامه ریزی و کنترل"از محورهای مهم به حساب می آید و در جهت نیل به این اهداف انتخاب روشهای فعال تدریس زمینه های مناسب را فراهم خواهد آورد .

در روش پروژه فراگیران مقد مات لازم را فراهم می آورند و برای انجام دادن پروژه برنامه ریزی می کنند .وبرای اجرای صحیح آن به سازماندهی می پردازندو طبق اهداف و برنامۀ زمانی "موضوع  واگذار شده راشروع می کنند و به اتمام می رسانند.

ویژگیهای روش پروژه

1- روش پروژه مانند واحد کار شاگردان است ولی در پروژه اول ارتباط آن با عواملی که باید مورد مطالعه قرار گیرد معین می شود .

2-مرحله به مرحله بودن کار موجب نظم کنترل مرحله ای می شود

3- یادگیری بسیار عمیق است وپیشرفت شاگردان بسیار زیاد و کاملا محسوس است.

4- شاگردان اعتماد به نفس پیدا میکنند و بین آنها و معلم رابطۀ صحیح آموزشی بر قرار می شود

5- رفتارهای اجتماعی مانند"همکاری" تعاون"احساس مسؤ لیت"انضباط درکارها"فعالیت" صبروتحمل عقاید مخالف در شاگردان تقویت می شود

6- مهارتهای تحقیق و پژوهش را می آموزند

7-توانایی ها گوناگون در شاگردان بروز می کند .

8- فعالیت آموزشی با میل و رغبت انجام می شود و تحمیلی نیست.

9- بسیاری از دشواری های تربیتی به دلیل فعال بودن شاگردان در ضمن اجرای این روش از بین می رود

مراحل روش پروژه

1- تعیین موضوع و هدف توسط معلم یا شاگردان-هدف باید به صورتی انتخاب شود که  شاگردان بامیل بپذیرند وآن را با تکلیف روزانه اشتباه نگیرند

2- ارائه طرح –معلم باید فرصت لازم را در اختیار شاگردان قرار دهند تا شاگردان با ذوق خود طرح  را تهیه کنند

3- اجرا- معلم نظارت کند تا شاگران طرح را اجراء کنند و بعضی در کار خود قصور نکنند و هیچ طرحی ناتمام نماند

4- قضاوت و ارزشیابی – درپایان اجرای طرح سرگروه ها گزارش خودرا به معلم ارائه می دهند و سایرشاگردان هم گوش می دهند و نظریات خود را ابراز می دارند ومعلم ارزشیابی و پیشنهاد خود را می گوید در پایان  معلم با توجه به اهداف درس برای شاگردان تکلیف معین می کند.